• Sonuç Odaklı Bireysel Koçluk
• Yönetici Koçluğu
• Takım Koçluğu
Pozitif psikolojinin koçluk alanında çeşitli uygulamaları vardır. Kişisel kaynakların fark edilmesi; alışılagelmiş profesyonel rollerin ötesinde bir beceri gelişimi için alan yaratması; danışanın bakış açısını, yeteneklerinin keşfedilmesi ve güçlendirilmesine yönelterek kendine güven duygusunu geliştirmesi ve kendi kariyer gelişimine sahip çıkması bunlardan bazılarıdır (D’Antonio, 2018).
Pozitif psikoloji ve koçluğun ortak çalışma alanı insan potansiyelinin ve esenliğinin iş yeri de dahil olmak üzere tüm sosyal alanlarda geliştirilmesini hedeflemektir. Danışanın amaçlarının ortaya çıkarılması, önceliklerinin belirlenmesi, farkındalığının artırılması ve güçlü yönlerinin analizi ile ilerleyen bu ortaklık iş hayatında ve sosyal hayatta kalıcı bazı değişikliklerin uygulanması ile devam eder.
Ekip yönetme sorumluluğu olan yöneticiler kadar çalışanların da bireysel olarak etkin şekilde faydalanabileceği bir süreçtir. Koçlar etik çalışma prensipleri çerçevesinde; gizliliğin garantilendiği, danışana saygılı ve önyargısız yaklaşacağı ve aynı zamanda danışana kendini güvende hissettirebileceği bir ortamı yaratmakla sorumludur.
Yapılan çalışmalar koçluğun psikolojik dayanıklılık ve iş yeri esenliğini artırdığını, profesyonel ilişkileri geliştirdiği, iş yerinde verimliliği atırdığını göstermektedir (Jones et al., 2016).
Gelişim özyeterlilik, iş yeri tatmini gibi motivasyonel alanlarda olduğu gibi yetkinlik, beceri alanlarında ve problem çözme gibi bişisel alanlarda da gözlemlenmektedir.
Takım koçluğu; birlikte çalışan kalıcı ekiplerin veya geçici kurulan proje ekiplerinin grup içi iletişimini artırma, grup hedeflerine ulaşmalarını kolaylaştırma ve grup sargınlığını güçlendirme gibi sonuçlara ulaşabilen ve koçluğun göreli olarak yeni uygulama alanlarından biridir.
Grup koçluğu danışanların farkındalığını artırma ve yeni bakış açıları kazandırarak eyleme geçme ve değişim yönünde onları cesaretlendirebilmektedir (Nacif, 2021).
Günümüzde yapılan koçluk çalışmalarının %9’u takım koçluğudur ancak bu alanda yapılan literatür çalışmalarının hız kazanması, kurumsal alanda takım koçluğuna olan talepleri de her geçen gün artırmaktadır (Widdowson et al., 2020). Özellikle kurumsal alanda zaman ve maliyet etkin çözümler yaratması yönüyle tercih edilmektedir (Thornton, 2016).
Esenlik (Wellbeing) Eğitimi:
Pozitif psikoloji araştırmacılarının yayınladıkları popüler ve kabul görmüş Psikolojik Esenlik (Psychological Wellbeing) teorileri perspektifinde verilen eğitim; farkındalığın artması, bireylerin kişisel yaşamlarına dair içgörü kazanmaları ve psikolojik esenliklerinin artması yönünde kendi kişisel planlarını yapma ve uygulamaya koyma yönünde motivasyon kazanmalarını amaçlamaktadır.
Bu eğitim genel olarak “iyi yaşam”ın ve mululuk, yaşam tamini, başarı, anlam, sosyal ilişkiler gibi alanların psikolojide nasıl kavramsallaştırıldığına ışık tutmaktadır.
Psikolojik Sermaye Eğitimi (PsyCap):
Pozitif psikolojinin çalışma alanlarından biri de çalışanların psikolojik kaynaklarını geliştirerek çalışan esenliğini arttırmanın yollarını araştırmaktır. Yapılan araştırmalara göre psikolojik sermaye ile iş tatmini, psikolojik esenlik, örgütsel bağlılık ve performans arasında anlamlı pozitif korelasyon bulunmaktadır (Avey et al., 2011).
PsyCap, dayanıklılık, etkinlik, umut, iyimserlik gibi psikolojik kaynaklardan oluşur ve bu dört psikolojik kaynak aynı zamanda daha üst düzey bir çekirdek yapı oluşturur (Luthans, 2002; Luthans et al., 2007; Luthans & Youssef, 2007). Çeşitli bilimsel yayınlarla etkinliği kanıtlanmış olan bir kısa süreli eğitim modeli kullanılmaktadır.
Avey, J. B., Reichard, R. J., Luthans, F., & Mhatre, K. H. (2011). Meta-analysis of the impact of positive psychological capital on employee attitudes, behaviors, and performance. Human Resource Development Quarterly, 22(2), 127–152.
D’Antonio, A. C. (2018). Coaching psychology and positive psychology in work and organizational psychology. Psychologist-Manager Journal, 21(2), 130–150.
Jones, R. J., Woods, S. A., & Guillaume, Y. R. F. (2016). The effectiveness of workplace coaching: A meta-analysis of learning and performance outcomes from coaching. Journal of Occupational & Organizational Psychology, 89(2), 249–277.
Luthans, F. (2002). The need for and meaning of positive organizational behavior. Journal of Organizational Behavior, 23(6), 695–706.
Luthans, F., Avolio, B. J., Avey, J. B., & Norman, S. M. (2007). Positive Psychological Capital: Measurement and relationship with perfromance and satisfaction. Personnel Psychology, 60(3), 541–572.
Luthans, F., & Youssef, C. M. (2007). Emerging Positive Organizational Behavior. Journal of Management, 33(3), 321–349.
Nacif, A. P. (2021). BeWell: a group coaching model to foster the wellbeing of individuals. International Journal of Evidence Based Coaching and Mentoring, S15, 171–186.
Shedler, J. (2006). That was then, this is now. An Introduction to Contemporary Psychodynamic Therapy.[Viitattu 23.10. 2013].
Thornton, C. (2016). Group and team coaching : the secret life of groups (Second edi). Routledge.
Widdowson, L., Rochester, L., Barbour, P. J., & Hullinger, A. M. (2020). Bridging the Team Coaching Competency Gap: A review of the literature. International Journal of Evidence Based Coaching & Mentoring, 18(2).
